O GATO CON BOTAS

     O GATO CON BOTAS

-¡Filipeee!  ¡Filipeee! ¡Filipeee!

-¿Que pasa Sofía ? ¿ Que pasa agora?

-¡ O gato ! ¡O gato ! ¡ O gato !

-Eu non teño tabaco, que está carísimo e non fumo por saúde e economía, e ti xa o debías saber, que para iso dormes comigo.

-Non me entendes; refírome o gato, o gato raxado: branco amarelo dos Serenísimos ao que chaman Merlín, que lle escapou cunha rebanda de pan untada con nocilla ao meniño.

-¡Mecagoendios!, tráeme para acá a escopeta de caza que, furo ao tigriño ese e vaille untando outra rebanda dobre a Filipiño que, ten que comer para medrar, e ser un home macho coma mín.

-¡ Pum ! ¡ Pum ! ¡ Pum ! toma lume raspiñento esfameado, ladrón de merendas, lambón.

- ¿Décheslle? ou ¿ escapouche?

- Eu que sei.....me parece que lle matei dúas ovellas a Daniel o tratante.

- ¡ Logo vai ser a de Ponte Sampaio cando o saiba Natalia, a muller máis ruín do mundo! . Pero agarda que, a desfeita ten que ser por forza de cabras que eles ovellas non teñen, que eu saiba agora mesmo.....

- ¡Tes razón son cabras novas! ¿ e que facemos agora ? ¡pensa ti que es máis lista!

- ¡Xa está! collelas sen que te vexa ninguén e tráelas para a nosa casa, que morreron limpamente e non de ningunha mala enfermidade contaxiosa.

- ¡Mecagoendios! iso está feito nun xa. ¡ Tes ti máis cabeza ca un notario!

- Hala agora sácalles a pelexa, baleiralas e limpalas deixándoas en canal e xa as metemos axiña no noso conxelador, que a culpa se ninguén viu nin escoitou o tiroteo por ser hora de descansar, levarana os xitanos da contorna como é tradicional, porque o caso ademais venlles como anel ao dedo.

- O que che dixen, ti valías para conselleira da Xunta ou quen sabe se para ministra do goberno central.

- Veña, veña bule ben e dálle as grazas ao gato Merlín, esa especie de gato con botas, que mira ti por onde nós trouxo esta exquisita fartura á casa.

- O que digo eu ti tes auténticas pebidas de ouro nos miolos miña santa.

                   Por R.S. Lago.