Salve Unión Europea.

                   SALVE UNIÓN EUROPEA

O Reino Unido da Gran Bretaña e Irlanda do Norte, tras sometelo a referendo abandona a Unión Europea: “Brexit”; isto non é unha boa noticia.Claro que xa medio non estaban, porque nunca estiveron de todo, era un estar aparente, que por exemplo da divisa europea, o Euro, nunca quixeron saber nada.Agora baixo a mirada compracida, entre outros, do presidente ruso Vladimir Putin, por imperativo popular dinnos :bye,bye.

Consonte asegura xente entendida en política internacional coma o ex ministro de exteriores Xosé Luís García Margallo ou o diplomático de carreira Inocencio Arias “paxariña”, a cousa vai ser, coma na expresión humorística do xenial Xosé Mota: “As galiñas que entran polas que saen”, un divorcio tranquilo e con escasas repercusións en ningunha das dúas partes contratantes no mellor dos casos.

Claro que, dentro da “pérfida Albión” como os adxectivaron os romanos imperiais, tanto Escocia coma Irlanda do Norte van promover problemas territoriais polo menos incómodos, incluso graves e difíciles de resolver.

Homes de negocios, economistas, periodistas e intelectuais, sorprendidos polo inesperado resultado de referendo promovido por David Cameron, parece ser que se achan todos, na city, ao borde dun ataque de nervios almodovariano.

De momento acaban de iniciarse as negociacións.O Reino Unido da Gran Bretaña e Irlanda do Norte, confundido a British Common Wealth of Nations ( 1931) co vello territorio colonial queda fóra da tan necesaria Unión Europea coma un can de ouro á porta dun restaurante con catro ou cinco estrelas Michelín.Igual que, na fábula do libro undécimo das Metamorfoses do poeta lírico latino Ovidio, a ebriedade capitalista norteamericana , no lugar do deus Baco do conto, vaille conceder a estes illeños Midas modernos o don de converter en ouro todo o que tocan, como vén sucedendo dende moito antes das dúas guerras mundiais ata actualidade.

Claro que ao ver que incluso o pan e a auga que quería comer se convertían no dourado metal o Rei Midas da fábula, rogoulle así ao deus do viño:” Pai Baco recoñezo a miña falta, perdóame e líbrame deste estado que non é bo senón na aparencia”. E a continuación foi cando Apolo enfadado con Midas por preferir a música de Pan á del lle converteu tan necios oídos en orellas de asno.

Tomen pois boa nota, os usurpadores de Xibraltar, entre outras fazañas históricas contra os españois, non sexa o caso que calquera día aparezan todos eles, con orellas de asno coma no conto clásico.

No que os vintesete países que, seguen formando parte da Unión Europea, coinciden é en que se vaian axiña; que recollan as súas pertencías persoais nunha caixa de cartón ao uso e que lisquen canto antes...é o mellor para todos.¡Salve Unión Europea! Por R.S. Lago.