O QUE PENSA NELA
Deitase na cama e pensa nela.Acende un cigarro e pensa
nela.Conduce no coche, pon música, come , dúchase, vístese, peitéase e segue a
pensar nela.
O que sucede é que ela ten mozo formal xa fai tempo e
en realidade non quere nada con el e co mozo si, que para iso é mozo formal
dende xa fai tempo.....
Ao mozo quéreo moito, tanto que si o que pensa nela
lle dixera por un casual, que ben podía mandalo, coma xa o teñen mandado outras
mulleres a el. O que pensa nela, si lle dixese iso, se tivese valor que lle
sobra para dicirlle algo e moito máis ao mellor ela pensaría que estaba algo
maxara chiribí, e ao mellor non: ¿ quen sabe ?. O máis probable e que si , que
pensase o que se dixo antes e aínda máis, que lle puxese mala cara ou que mesmo
o insultase: todo por culpa da fidelidade e do amor que lle ten ao outro.
E claro así as cousas o que pensa nela un día destes
non vai aguantar máis e vaillo soltar todo así de corrido e por miúdo, que el
non ten culpa de estar enfeitizado dela, das súas curvas e redondeces e do seu
cheiro, cando asoma polo café onde ela traballa para mercar nicotina básica a
barullo.
Vaillo dicir iso está cantado e que pase o que teña
pasar que ao mellor ela, avisa ao outro e ármase unha boa. E ao mellor non lle
di nada porque se fai cargo da situación e aínda que siga co outro, co mozo de
toda a vida porque lle gusta máis e é máis cariñoso, mellor persoa e tal, máis
listo incluso, máis rico, máis xove e moito máis guapo e agradable, sentirase
querida e iso non acaba de ser malo de todo tampouco.Porque o mellor que lle
pode pasar á xente é que a queiran. Diante da admiración e demais sentimentos
positivos o cariño e o amor sempre.
Por iso o que tanto pensa nela, pese a que non debía dicirllo
por coma quen di, non andar a axitar o poleiro das reprodutoras postmodernas,
en plena representación cutre do Kamasutra oriental, calquera xornada destas
vaille dicir se quere ir ao cine con el e entón ela decidirá o que decida a
sabendas e tendo en conta que o home e fogo e a muller estopa e que ben o diaño
e sopra e que a tal caneiro aberto que debe ter a moza na actualidade, seguro
que lla súan medio cento de clandestinidades a xeito. Que o que pensa nela ,
tampouco ten culpa de coñecela , desexala e vela a cotío.
Coñecendo ao que pensa nela, a cousa está cantada, á
menor ocasión clarexarase diante dela, aínda que despois teña que andar coas
orellas agachadas se lle di que non como é pouco probable, porque ela bota por
fóra ás claras, e ao mellor non lle chega co mozo formal de toda a vida e así
as cousas non lle fai ascos a unha clandestinidade pracenteira e saborosa sen
compromiso e tal.
Que no tocante a estes asuntos, tamén hai quen di que
non se debe andar a interferir en amores consolidados e terán razón , pero que
lle vai facer o que pensa nela, se tanto a ten metida no miolo, será
precisamente porque a precisa , a desexa, a quere para el e o demais son contos
e por intentalo que non vaia quedar. Que se non acepta a invitación ao cine
acabouse a teima esta e tan amigos.
Estas cousas pasan afortunadamente porque non é fácil
mandar no corazón da paixón e si por un casual ela acepta ir ao cine, xa verá
como o que pensa nela a tratará coma unha raíña, coma quen di a caneiro cheo e
sen brida nin gabardina inglesa, facendo por criar ventre en gardando no cru
coa naturalidade da vaca pinta que vai ao boi entre nós.
Aínda que: ¡ outra vez ! ao mellor non está ben en
recta conciencia poñamos que apenina andar a remexer en paixóns fortes e amores
acrisolados coma o dela cara o outro: o mozo formal de toda a vida, por si se
lles esqueceu.De todas todas o que tanto pensa nela teno claro e que se foda o
mundo pequeno. Para iso que non sexa tan así como é o mundo este da cotianidade
e ademais para iso que non se coñeceran.
O problema é o outro, o xefe do caneiro, que ao mellor
non hai color por innumerables calidades e circunstancias propias da cultura
que mamamos e que algúns cospen montados nun feixe de billetes verdes, roxos ou
lilas. Aínda así o que pensa nela, nin por esas se apouca e insiste. Ela ten a
derradeira verba.
Claro que se cadra xa a cousa entre ela e o outro , o
xefe do monte de Venus , anda moi adiantada e non hai caso, pero nin por esas o
que tanto pensa nela se ben abaixo de moral, e xa se di aquí que á menor
ocasión : ¡ zas !, revíralle o corazón todo alí diante do café con leite e os
tenros donuts e ela entenderá acaso con lenturas maiores no guecho e a partir
de aí vida privada.
Porque o que pensa nela estou por dicir que
actualmente xa a súa ben suadiña, pero o outro e moito outro que mesmo se lle
debuxa por veces na face dela. Por iso ás veces o que pensa nela con certa
repugnancia aparta os ollos da camareira para non ver como o xefe do caneiro, o
outro de toda a vida observa gardador e vixiante e ponse a ver o que non debe
ver: el mesmo o que pensa nela, pouco a pouco ganando terreo e pousándose entre
amoroso e deséxante, furtivo e clandestino nas faccións e demais superficies
moles da camareira, espazo físico corporal que debería ser só dela en honor á
natureza física e psíquica das persoas humanas, pero no que pouco a pouco a
base de anos e compenetración, noivados longos, vai asomando a face do outro.
E ben dicir para rematar, que si , que houbo cine e
moita vida privada. E o que pensaba nela, un día advertiu como o mozo de toda a
vida se esvaecía casque por completo da face dela e foi entón cando o pensador
soubo que a camareira era del, el era o novo xefe sexual do caneiro e a cousa
xa comezou a non ter maior interese ca aqueles demorados festexos a luz da lúa
na Lanzada, Montalbo ou na praia de Bascuas. Por iso o que pensaba nela,
empezou a cavilar noutra e logo noutra e noutra máis e ben iso é todo dende un
precioso pobo de arxila.....Por R.S. Lago para todos os meus queridos amigos, cos meus mellores desexos, nin un paso para atrás me está permitido a min...saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario