.....Conste e dígoo así mesmo que, eu son bastante
venial, pero bastante, bastante venial. Agora claro se me quentan son una
máquina de dar hostias, son un animal.
Tiven que meterme á roda porque non me quedou máis
remedio. O carto e o carto, que senón ía machucarse os riles María Santísima.
Ando á rota, levo un camión frigorífico cheo de caixas de conxelado para:
Valencia, Alacante e Tarragona; mellor dito téñoo levado que, agora cambiáronme
de itinerario, como precisarei máis para diante. Quitei o carné na auto escola
Umia de Caldas de Reis, xa fai tempo desto.Por falar direi que, o que me daba
as prácticas, era un deses homosexuais perfumados que parece que nunca romperon
un prato, pero unha vez o cabrón tratou de botarme a man, porque eu son bo mozo
e metinlle unha roda de hostias coma pans.
Eu respecto case todo, agora ben como non me vai o
asunto da marcha atrás, tomo medidas para casos semellantes. Así é todo o que é
a vida, o bolboretón está casado e con fillos e vive no lugar de Badoucos,
parroquia da entidade local menor de Arcos da Condesa.Disque que lle compra as
bragas á muller e que lava a roupa el a man no pilón da casa, os veciños
chámanlle “raña cus” porque sempre anda a rascarse nese sitio, en plan tic
nervioso.
Recordo o día da primeira práctica, eu era un mozo de
vinte tantos anos e facía calor, el abanábase cun calendario que había alí na
cabina do camión e aínda que non lle dei importancia, el sempre me rozaba a man
no intre de mover a panca de marchas. Á terceira práctica xa pasou o que pasou.
O día anterior , eu non lle fixen puto caso, declaróuseme chegando a Godos;
pero ao día séguente en San Andrés de César o moi moina sen dicir nada pousoume
a man no paquete, non dixen palabra, puxen o intermitente da dereita, aparquei
o coche, boteille o guante ás lapelas e brinqueino fóra do coche. Despois sabe
o forense , púxenlle a cara coma un mapa, ¡ porque a ver si teño razón ou non a
teño !.
Non se pode consentir tal cousa, somos homes ou non o
somos e mira ti se polas circunstancias que sexan, sae un como non hai que
saír, polo menos, que eu son bastante tolerante: ¡sexa vostede educado e non
ande a meterlle a man a rapaces como era eu no caso!.Despois de que o denunciei
interveu coma sen querer a xustiza e ben o asunto ao fin quedouse en nada e
aínda facendo un pouco de memoria, me parece que a xustiza me puña a min por
agresor, cando eu actuei en lexítima defensa da miña persoa. Pero ben, o tempo
vaino curando todo e desto estou sen secuelas dunha gravidade transcendente.
O que si teño que dicir antes de ir meténdonos en máis
fonduras e que ao presente despois de ter sido chofer de ata conselleiros da
Xunta de Galicia e facer viaxes aos sitios que digo ao principio, agora
ultimamente a miña rota sae de Cambados e chega ata Xetafe en Madrid e de volta
paso por Leganés para coller retorno de froitas ata orixe outra vez ; senón
cargo de volta, deixo o conxelador nun aparcamento que hai preto de onde vivo
na aldea de Loureiro do municipio de Xabre.Para maior precisión direi que,
agora saio normalmente dos almacéns de conxelados Gómez de Cambados e vou ata
Pontevedra , sigo en dirección ao Carballiño, Ourense , Xinzo de Limia, Verín ,
A Gudiña , Pobra de Sanabria, Benavente, Tordesillas, Medina de Campo, Arévalo,
Adanero, Villacastín, Madrid,Xetafe, deixo a mercancía composta por toda clase
de produtos do mar conxelados e tiro para Leganés a cargar como xa dixen froita
coma retorno.....Moito menos tunda que ir ata Levante e Cataluña coma antes.
Tampouco teño ningún problema en aclarar aquí o que me
pasou co señor conselleiro de pesca: unha noite de esmorga de xa fai algún
tempo. Eu vestía uniforme azul mariño e gorra de prato estilo a dos militares
cando van de gala e conducía un Mercedes trescentos de color azul forte a xogo,
mesmo a xogo co uniforme e entre outros tiña que levar e traer ao señor
conselleiro de pesca, co que xa tiña algo de confianza, que mesmo me preguntaba
pola familia e polos fillos, cando o cabrón estaba de quero; pero un bo día por
chamarlle de algunha maneira, despois das oito da tarde en vez de ir para a
casa, pediume que o levara a un club de chicas que hai preto do aeroporto de
Lavacolla e ben, alí ligou unha trompa de campionato, quixo vir a carón de min
no asento dianteiro cantando cancións da tuna, ata que lle dou por comezar a
tentearme coas man o mesmo ca o monitor da auto escola, ¡ mi madriña !, parei o
vehículo e aínda que son venial, abrandada a ferida da que xa falei, brínqueime
nel e deixeino feito un gato mazado.
Despois veu o tema do expediente e largáronme,
puxéronme na puta rúa e claro non me quedou máis remedio que amarrarme á roda.
Pese a que fixen os escritos regulamentarios no meu descargo dicindo o que
pasara e tal que sei eu, tal como me aconsellou un avogado, medio amigo, porque
os avogados non son en realidade amigos de ninguén, a non que ben o trato sexa
profundo e cotiá e o noso non o era en absoluto. Ben resultado, que me
expulsaron por agresión e non sei que trapalladas máis do cadro choferes da
Xunta de Galicia. Ninguén quixo crer que o barbado conselleiro de Pesca, pai de
fillos, me metera a man na bragueta.
Todo isto pásame porque seica que son guapo, un Celta
de finais do século. Cabelo louro e ollos azuis oficiais.O de que son guapo,
dío todo o mundo e ademais pódeseme ver na cabina do camión, a voltas polo
eirado ou tomando cañas de cervexa no Lolita cando non estou
pilotando.....
Ningún comentario:
Publicar un comentario