A vida é literatura: Volume III: No ventre do labirinto por R.S. Lago. Editorial Autografía S.L. Barcelona.

 

                                                            

 

                                    

Trátase en honra á verdade de catro noveliñas curtas: 1.- Historias de H., 2.- Manual de non facer ren., 3.-Antiga ferraxería Maquieira., e 4.- Tantrum; reunidas baixo un título común certamente significativo.

Ben seguro que, as catro noveliñas, teñen varias notas coincidentes: A).-Ser obriñas curtas. B).- Ter algún ou algúns personaxes en común, e C).- Sobre todo desenrolarse no seo dun territorio rural para entendidos e coñecedores do medio. Desta última nota xurde obxectivamente e sen gran barullo a inspiración final do título adoptado para o conxunto da obra. A Galicia rural, é en ocasións un labirinto, un dédalo, próximo ao caos e a confusión, con toques de anarquía e humor que a fan habitable.

A teoría novelesca da que xorden, tamén é confluente ás catro noveliñas, e pretende sobre todo amosar o latido libre, pero seguramente sen gran proxección futura, de moitos dos máxicos personaxes que as poboan. Xente de velocidades propias, baixada do trepidante mundo global e oficialista. Perdedores que esquecen derrotas e viven, porque xa se sabe que vivir é literatura moitas veces.

A vida é literatura: Volume II: O espello dos Paxariños por R.S. Lago editorial Autografía S.L.Barcelona. Próxima presentación na Portela.

 

No planeta Invado a comisión dos dez vellos sentados encargada do seguimento da vida na Terra, constituída dende hai 99.000 anos – 26.000 anos despois do xurdimento da linguaxe hai 125.000 anos en África – decide a captación no aire das vibracións producidas pola novela: » O Espello dos Paxariños», para unha posterior lectura vagarosa. En conxunto digamos que esta novela, é un acordeón de historias enlazadas, un mecano literario, na que latexan Sexismundo Portela Gómez (Mundo) e a súa aldea de Loureiro, entre outros personaxes. O título xurde de dous vellos chamados os Paxariños Secos ( Sr. Aniceto e Sra. Laura ), que non teñen fillos, nin espello na súa casa e se miran no círculo de auga dunha almofía de porcelana. A novela é o esconxuro dunha aldea, a cabalo entre a modernidade e as raíces do pasado. É tamén unha novela rural chea de metaliteraturas, coma portas que se van abrindo, que apunta ao cosmos profundo. Segunda obra da triloxía:» A vida é Literatura», a nave capitana da mesma.

A vida é literatura. Volume primeiro: A vida é literatura por R.S. Lago editorial Autografía S.L. Barcelona. Próxima presentación na Portela...

 

A vida, por efecto das leis físicas que rexen o cosmos, tende a ser un presente efémero que axiña se converte en pasado, memoria. E a memoria é sempre literatura. Literatura breve, aforística, poética en ocasións, contos ou relatos, poemas, novelas. Un mecano literario. Caixas chinas. Matrioskismo. Versatilidade. Repaso a todos os xéneros literarios. Ou tamén: Un gran ciborg literario, un coloso de Rodas, un Mazinguer Z, literatura cubista explosiva, que hai que entender con amor e ledicia, e gozar de que algo así puidese ser rescatado do silencio por alguén que só se considera un mero instrumento, case un amanuense do asunto. Porque claro, as obras fainas o tempo, a xente dese tempo e o propio autor, sempre. A nai de todas as novelas, foi escrita en colaboración cunha decena de deuses: o deus tempo, o deus paciencia, o deus azar, o deus imperfección, o deus talento, o deus ambición, o deus loucura, o deus arte, o deus imposible, e sobre todo o deus humildade. Creo que a triloxía, é por diante das novelas comúns, unha poderosa obra de arte. En realidade, nin eu mesmo como autor, podo esgotar co meu único punto de vista e entendemento o que é a triloxía. A publicidade e a lectura por parte da xente deben ser o seu destino consumado. Confésome sedento dese posible retorno enriquecedor. A triloxía é a pedra angular da miña vida intelectual, sen ela non son nada. Ou algo así de aparatoso.