sábado, 24 de xuño de 2017

¡Eu non fun!

                   
                           
                                       

                                                          ¡EU NON FUN!
¡Eu non fun!, imposible, eu por esas datas estaba ausente de Xabre.¡Eu non fun!, invítoos a que repasen as súas fontes, antes de cavilar en min, como autor de semellante despropósito.¡Non son ningún tolo!!, nin son ningún delincuente político radical, para ser sinalado como sospeitoso por vostedes no asunto.Insisto: ¡eu non fun!, teño testemuñas veraces da miña ausencia do pobo por tales datas; dígoo por se deciden entrevistarse con elas e pedirlles que lles informen sobre min no día de autos.
Non, non preciso que me asista ningún avogado, a miña preclara e brutal inocencia, sirve para facer ridículas calquera tipo de especulacións policiais sobre a miña persoa.Non, non teño nada máis que declarar ao respecto.Nada en absoluto.Se non estou detido, quero liscar deste obsoleto cuartel benemérito axiña.
Xa mirarei a maneira de defenderme deste atropelo diante dos tribunais de xustiza. Isto non vai quedar así ¿ como poden atreverse a cavilar en min? Eu son un cidadán respectable, honrado e cabal.Avísolles que ao saír vou poñerlles unha denuncia no xulgado de garda por facerme perder e o tempo e por abuso de autoridade, iso polo menos.
¿ Como se me ía ocorrer precisamente a min bloquear a altas horas da madrugada a nacional 550 poñendo o camión do lixo municipal e o tractor desbrozador á altura da praza do viño? ¿ Con que obxecto ? ¿Para chamar á atención de que? Vostedes están de coña. Eu, un home de ben, metido en semellantes fregados. Eu que carallo sei da circunvalación esa. ¡Por favor! ¡ Eu non fun! nin teño os terreos revalorizables que, vostedes sobre plano insinúan que posúo, caso de levarse a cabo a tal obra pública, que nin sequera estou seguro se fai falla ou non, ¡a verdade!
Nada, nada. Peten noutra porta que, comigo, trabúcanse coma da noite ao día. Insístolles, ¡ Eu non fun, nin sei quen foi! e xa veremos senón quedan sen traxe verde cando rematen con éxito as accións legais que me corresponden.....¡ vostedes alucinan en colores ! ¡ por favor !
Mire sarxento, eu non sei nada do que se di nos bares e nas cafeterías de Xabre.Non coñezo ningún “matavellas”, nin sei quen son os asasinos do home do coche de punto ¿ que senón fun eu tiveron que ser algúns deles? ¡vostedes mesmos, a min que me contan! ¡ a min non me pagan para saber nada diso é o seu traballo sarxento! Non, da xitanería como di vostede, tampouco sei ren que poida axudarlles.¿ Que tamén teñen sospeitas sobre algúns do Outeiro e outros do Curuto? ¿ E que máis miña querida sarxento? .....que eu vou á miña vida muller e non ando a querer saber nada fóra das miñas particulares ocupacións. ¿ Está claro señora?. Pois, ¡abur!...e que lle vaia bonito.Por R.S. Lago.


Ningún comentario:

Publicar un comentario

HERIDAS

  HERIDAS Hay heridas que no se curan jamás son como medallas con las que te condecora la existencia heridas de amor heridas fru...