HOMES DE SILICIO
Hoxe dóeme a Terra enteira
con todo o que ten dentro cargado de morte
enfermidade, deterioro e ciclo.
Por momentos e en abstracto a idea de estar vivo
aquí nesta ruína de planeta pódeme
aínda que o son, négome a ser un elo da cadea
que lle dean polo orificio anal
a quen inventou esta entelequia
misterio, maxia e o inmenso ataúde de Aute
voa polo espacio sen noción de nada.
¡Listos os telescopios, listas as naves espaciais!
¡Vamos alá terrícolas saiamos desta escuridade magoante!
¡Contactemos xa homes de silicio!
Domingo 31 de Maio do ano 2020
Ningún comentario:
Publicar un comentario